Tandartsenproject: 2024

De koppies van die kleine peuters (3-4 jaar) toen wij de klas binnen kwamen lopen… grote ogen want voor de meeste was het voor het eerst dat ze een blanke zagen. En dan ineens 5 tegelijk.. en dan gaan ze ook nog zingen en moet je met hen je tandenpoetsen.

Wel heel goed om te zien dat er in de klas een A4-tje hing met een echte tandenborstel ernaast. Er wordt gelukkig wel degelijk les gegeven over het gebit, tandenpoetsen en naar de tandarts gaan.

De leraar die meegekomen was wilde ons graag helpen en vond het reuze interessant met die 5 dames. Dus hij hielp ons met voor de klas staan, zingen, het poetsmodel vast houden en de tandenborstels uit de verpakking halen. Super fijn dus!

Grappige was wel dat de leraressen van (alle) klassen hem moesten filmen en foto’s moesten maken.
Ook de docenten zelf vonden het super interessant dus menig selfie werd gemaakt door diverse leraressen met ons voor de klas.

Toen de 5 klassen klaar waren zijn we naar de 2de school gegaan. Daar werden we in klas 3 bijna juichend ontvangen. Wat natuurlijk wel bijzonder is omdat we daar nog nooit geweest zijn…

Ook hier gebeurde bijna hetzelfde als op de eerste school. Gelukkig was iedereen super enthousiast en was het een fijne (warme) maar nuttige ochtend.

Terug naar Kakira gereden en de docent afgezet bij zijn school.
Bij het guesthouse ertegenover geluncht. Lekker maar de bediening was echt heeeeeel traag en ze waren, ondanks 3x herhalen wat we besteld hadden, toch Jimmy zijn eten vergeten… soms is het moeilijk.

Toen naar de middelbare school gereden om te vragen of we daar morgenmiddag poetsles mochten komen geven.
Vorig jaar was dat echt super leuk en informatief maar nu was alles moeilijk. Wie wij dan waren, waar we gehuisvest zijn, welke delen van Uganda we bezochten enz. enz.

Maroeschka, Miranda en Thérèse waren al snel klaar met deze ondervraging maar voor de formaliteiten bleven ze nog even rustig zitten.
Het voorstel van de school was dat we dan volgende week zouden komen… als we toch dan in de kerk aan het werk waren konden we ook wel even bij hen langskomen. Dat is echt niet haalbaar want er zijn altijd zoveel patiënten dat we echt niet zomaar een paar uur er tussenuit kunnen maar dat snapte deze meneer niet.
Afgesproken dat we het volgend jaar opnieuw proberen.

We zijn toen terug gereden naar Jinja waar we de boodschappen voor zaterdag gekocht hebben. Want dan bezoeken we weer de mensen van het lepra opvang tehuis en we nemen altijd een brood, jam, boter en een stuk zeep voor ze mee.

Terug in het hotel de andere autoclaaf neergezet want die van gisteren deed het niet zo lekker maar helaas vloog de stroom eruit en liep alles even iets minder makkelijk wat betreft het steriliseren van de instrumenten. Ada, Miranda, Silvia en Maroeschka waren druk met het inpakken van al gemaakt dozen met grote tandenborstels naar het losknippen en hersorteren van dozen met kleinde borstels. Ook werden er nog koffers verder uitgepakt en gesorteerd.

We hadden ook nog visite in onze tuin vandaag. In de bomen zaten verschillende kakatoe's.

Na het eten was de stroom hersteld en konden er een heleboel instrumenten gesteriliseerd worden.
Alles bij elkaar dus een gekke dag waarin we 415 kinderen hun eerste poetsles gegeven hebben. En toch nog een soort druk zijn geweest met allerlei randzaken.

In de verte begon het rond 22 uur te onweren en zachtjes te regenen.

Vanmorgen was Jimmy om 8 uur bij ons guesthouse en waren wij er ook klaar voor. Heel veel dozen tandenborstels en tandpasta’s naar de bus gebracht om mee te nemen.
Daarnaast ging natuurlijk ook onze mascotte Loeki Clarence mee… vandaag was het zijn beurt om voorin te zitten en hij genoot ervan om lekker met zijn kop in de wind te zitten.

Onze eerste stop was, zoals gewoonlijk, de St Tereza school.
En nadat “onze” Thérèse met de hoofdmeester had gesproken ene alle formaliteiten en formulieren waren uitgewisseld mochten we starten met de poetslessen.

Natuurlijk begonnen we met de peuterklassen… altijd weer even inkomen zo’n eerste x zingen met elkaar. Ook het uitdelen van de tandenborstels en tandpasta’s is even zoeken maar… bij de 2de groep ging dat eigenlijk al super soepel.

Na de 2 kleuterklassen gingen we door met klas 1, 2 en 3. Toen ging de bel voor de pauze en hadden we precies de onderbouw afgerond.

Vanmorgen op ons gemakje opgestaan (na toch stiekem wel een kort nachtje) en met elkaar genoten van een fruit hapje vooraf (watermeloen en ananas) een heerlijke pannenkoek (met banaan of ananas) en een passievrucht sapje.
Lekker wat door de prachtige tuin van het Airport Guesthouse gewandeld, een spelletje gedaan en wat op onze telefoontjes zitten rommelen. 

Jimmy was iets verlaat maar toen hij er was hebben we super snel alle koffers in de bus gezet en zijn we vertrokken naar Mukono.

 Om 7:30 hadden we afgesproken bij de inseal-balie tussen vertrek hal 1 en 2 in. Ook al hebben de meeste van ons elkaar nog maar 1x gezien het was gelijk een feest van herkenning. Iedereen had er zin in en we konden niet wachten op het vertrek. 

Vooraf inchecken was niet gelukt dus daar gingen we… met 13 koffers, een autoclaaf, 5 trolleys, rugzakken, handbagage en wat knuffels.
De 2 dames van de KLM waren uiterste vriendelijk en gezellig en zonder problemen werden alle koffers ingecheckt (ook al waren ze hier en daar toch een paar onsjes te zwaar)

 De koffers waren er redelijk snel en de douane verliep soepel. Onze chauffeur (van het guesthouse) stond al op ons te wachten.
Alle koffers paste natuurlijk niet in het (nieuwe) busje dus hebben we er een extra taxi bij gehuurd.

Zonder verdere gekke dingen kwamen we in het Airport Guesthouse aan. Lekker nog even een biertje op de veranda gedaan voor we onze eerste nacht in Uganda gingen slapen.