Ook in 2024 organiseert stichting Help UGanda (HUG) weer tandheelkundige hulp voor de allerarmsten in de regio van Jinja, Uganda. In de week voorafgaand zullen alle tandartsassistentes en de teamleider Thérèse Elkerbout (die mondhygiëniste is) Poetsinstructies verzorgen op alle scholen in Polota, met in totaal 6000 kinderen. Deze scholieren krijgen een tandenborstel en tandpasta (voor velen de 1e in hun leven!) en wij zullen ze leren hoe en wanneer deze te gebruiken.
In de Tandheelkundige week daarna zullen de tandartsen en de tandartsassistentes in onze 'tandheelkundige kliniek' in een kerk vele patiënten behandelen en kiespijn vrij maken.
Meestal loopt dit aantal op tot ruim 1.000 dankbare patiënten
Het bestuur van stichting Help Uganda (HUG) wenst hen allen een veilige reis, een goed verblijf en veel succes met het prachtige werk!
Hieronder vindt u van dag tot dag het verslag door de teamleider van het Tandheelkundig Team Thérèse Elkerbout
Het jongste verslag bovenaan
| Vanmorgen zijn we onderweg in Polota gestopt bij de School of Destiny waar we vorige week ook poetslessen gegeven hebben. De hoofdmeester was blij verrast dat we kwamen en de kinderen waren super enthousiast met het rugzakje wat we uitdeelden. (Met dank aan Irma Paap) |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Daarna door naar onze kliniek in de kerk (5 minuten van deze school weg) en daar gelijk begonnen met het klaar zetten van alle spullen. Er stonden best wat mensen in de rij en we hadden beloofd dat de meneer van de kerk die helpt bij de de deur met vertalen als eerste zouden behandelen. Fatima heeft hem een paar prachtige vullingen gegeven en Kevin heeft 2 kiezen getrokken. Hij was deze dag minder behulpzaam bij de screening van Thérèse maar het is hem vergeven…. |
 |
|
| Verder vandaag veel jonge moeders met baby’s wat altijd weer de meest mooie foto’s oplevert. Ook weer een mooi melk-kiesje waarvan de worstel helemaal door de kaak en het tandvlees heen uitstak… die moest natuurlijk ook even op de foto gezet worden. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
| Alles bij elkaar vandaag weer 146 mensen kunnen behandelen. Nog maar 1 werkdag te gaan.. de tijd gaat echt veel te snel |
 |
|
 |
 |
 |
| Independence Day, de onafhankelijkheid voor Uganda van Engeland wordt gevierd. Alhoewel dit een nationale feestdag is is het ook een dag waarop maar een bepaald deel van de bevolking vrij is (overheidsinstanties en scholen bijvoorbeeld). Onze vraag was dan ook… zou het juist extra druk worden of juist rustiger…. Om vast de eindconclusie te maken.. het was rustiger dan anders op onze 2de dag Nu begon de dag met een serieuze regen en onweersbui van 2 uur (van 5-7 ongeveer) en dat weerhoudt mensen ook altijd om op pad te gaan Dus mogelijk speelde dat ook nog mee. |
 |
|
 |
 |
 |
| Het opstarten van onze “praktijk” ging al heel soepeltjes en al snel konden de eerste behandelingen gedaan worden. Helaas deed onze mobiele unit het niet zo goed.. de boor gaf soms water en soms niet… De behandeling (vullen van 2 kiezen) waarmee Fang bezig was heeft hierdoor dus extra lang geduurd. Thérèse heeft samen met Bbira en Matthew geprobeerd de unit weer goed te krijgen maar helaas hielp het allemaal niet. Tot Jennie een grandioos idee had.. zou er niet een te laag voltage zijn… zij heeft op haar school gemerkt dat daardoor sommige apparaten het ook niet goed doen… het klinkt natuurlijk gek.. alles doet het, de lampen zijn aan… en dan zou er toch te weinig voltage zijn??? Maar het was natuurlijk het proberen waard. |
 |
|
 |
 |
 |
| Inmiddels was het al 14 uur dus hebben we eerst gegeten en heeft Jimmy ondertussen benzine gehaald. Na de lunch de aggregaat aangezet en deze aangesloten op de unit en……. Deze liep als een zonnetje. Hoe bizar maar ja… this is Africa… Een paar behandelingen met de bijbehorende verhalen van vandaag volgen nu: |
 |
|
 |
 |
 |
| We hadden een meneer die 10 dagen geleden een ongeluk had gehad en daarvoor in het ziekenhuis was geweest. Hij had alleen nog zoveel pijn in zijn kaak… of wij wat konden doen. Er waren röntgenfoto’s gemaakt en daar was direct op te zien dat er diverse breuken in zijn kaak en jukbeen aanwezig waren… helaas had het ziekenhuis hier niets mee gedaan. En aangezien het spalken van deze kaakfracturen meestal onder narcose gebeurd konden wij ook niets voor deze arme man betekenen. Hopelijk kan hij alsnog in een ziekenhuis geholpen worden… |  |
 |
|
| Verder is er vandaag een kies getrokken waarbij 1 van de wortels wel een heel bijzondere vorm had… het leek wel een vishaak/weerhaak. Knap dat de tandarts deze heeft kunnen trekken! Alles bij elkaar een super leuke dag gehad maar ook best wel weer een vermoeiende dag. Op naar morgen… |
 |
|
 |
 |
| Vanmorgen was Jimmy er keurig om 8 uur maar helaas brak er iets onder de bus en liep er benzine over de parkeerplaats. Gelukkig zijn de mannen handig en Bbira en Matthew kropen onder de bus en hadden nog redelijk snel alles weer gefixed (wij waren al alternatieve plannen aan het maken om met auto’s naar Polota te gaan maar dat was dus gelukkig allemaal niet nodig. Rond 9 uur kwam we bij de kerk aan. Deze was gelukkig wel open dit jaar maar niet schoongemaakt en leeg geruimd. Gelukkig pakte iedereen gelijk aan en in no time was de kansel leeg en werden de kisten uit de truck gehaald door de jongens van P7. Hierna konden we gaan opbouwen, de teams verdelen en beginnen met de intake. Alle eerste patiënten zijn dan weer even lastig omdat je toch met een andere “blik” naar deze patiënten kijkt en niet alle behandelingen kan doen die je normaal thuis zou doen. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
| Boaz & Jennie en Fang & Ada waren de teams voor de intake. Fatima & Silvia deden de meeste vullingen, Kevin & Ruth en Ron & Maroeschka waren de behandelaars en de kiezen en vullingen vlogen al snel “kwistig” in het rond… En al snel had iedereen dus zijn draai gevonden en liep alles als een trein. Tussen de middag hadden we een heerlijke Rolex, voor Fang en Fatima de eerste…. Maar gelukkig waren ze er dus super enthousiast over😋 |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Aan het einde van de middag weer even alle kisten een beetje heringedeeld en opgeruimd. Hierdoor waren we wel iets later klaar en pas rond 18.15 uur in het hotel terug. Nog even snel de aantallen geteld en om 19 uur gegeten. Iedereen was het best zat na alle werkzaamheden en vooral alle nieuwe indrukken van vandaag dus “Klaas Vaak” kwam al vroeg voorbij vandaag. Op naar een nieuwe dag vol uitdagingen morgen |  |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Vanmorgen waren alle Ugandas collega’s al om 7:30 bij ons hotel. Jimmy, Matthew, Bbira, Kevin, Boaz en Ruth. Alle kisten werden ingeladen in de truck van Matthew en Jimmy bracht ons allemaal naar de waterkant waar onze boot (met Joël de schipper) al lag te wachten. Joël had zijn boot helemaal opgeknapt en in plaats van houten bankjes hadden we nu luxe beklede stoelen en banken Super relaxed zijn we naar onze werkplek gevaren. Jennie stond ons in Busaana al op te wachten en met elkaar door het vissersdorpje naar de Little Angels School gelopen. |
 |
|
 |
 |
| Daar de spullen verder uitgepakt en alles opgebouwd De teams waren vandaag als volgt Fatima met Silvia, Fang ent Ada, Ron met Maroeschka, Kevin met Ruth, Boaz met Jennie en Thérèse was vliegende keep. Natuurlijk is alles even inkomen zo op een gekke locatie met alles anders dan thuis… maar al heel snel liep onze praktijk als een geoliede machine. De school had weer een super lekkers en bijzondere lunch verzorgd met rijst, bonen, kool en nijlbaars … zo lief en lekker!! |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Na de lunch ook nog wat mensen uit het dorp behandeld voor kiespijn en dus om kiezen te trekken. Terwijl Fang en Fatima nog druk waren met de vullingen en sealents die we wilden maken. Redelijk op tijd gestopt en alle kisten weer ingeruimd en inde truck gezet waarna we een prachtig, emotioneel bedank en afscheidscadeau dans-voorstelling kregen (met live muziek) De tranen vloeiden rijkelijk bij enkele van ons. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Onderweg terug naar de boot was Ada “de rattenvanger van Hamelen” Ze had een zak ballonnen…. En werd dus over-rompeld door de enorme hoeveelheid kinderen die er ineens om haar heen stonden. Het was al laat dat we in de boot terug naar Jinja zaten en we hebben genoten van de mooie luchten onderweg maar helaas waren we te laat om nog naar de “Source of the Nile” te gaan. Na het avondeten was iedereen het redelijk zat en iedereen is dus ook op tijd naar bed gegaan maar niet voordat we natuurlijk even gekeken hebben wat we gedaan hebben vandaag… We hebben 96 mensen (kinderen en volwassenen) behandeld en daarbij 105 tanden en kiezen getrokken, 7 sealents gemaakt en 8 gebitsreinigingen uitgevoerd |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Vandaag was onze vrije dag. Ondanks dat waren Ada en Thérèse gewoon vroeg wakker en lagen al voor 7 uur in het zwembad.
Om 8:30 zat iedereen aan het ontbijt en bleven we lekker hangen met een kopje koffie. Om even over 11 uur gingen Ron, Silvia, Ada en Thérèse naar de stad voor nog een ronde souvenirs. Thérèse heeft voor de stichting wat snuisterijen gekocht om op diverse markten te kunnen verkopen. Ook heeft ze voor zichzelf een mooi schilderij gekocht.
Op even over tweeën kwam Jennie met haar 3 kinderen aan bij het hotel. Thérèse heeft bij Jennie haar gebit gereinigd en bij Judah zijn gebit gepolijst.
 |
 |
 |
Inmiddels waren ook de tandartsen Fatima en Fang aangekomen. En werd er honderduit gekletst.
Vanmiddag werd de spalk van Fatima vakkundig door Fang en Maroeschka gemaakt/geplakt daar deze gisteren los geschoten was…
Om 19 uur gegeten met elkaar en aansluitend alle spullen die we nog nodig hadden in de kisten gedaan en klaargezet voor morgen.
We hebben een heerlijke ontspannen dag gehad zo met elkaar (waarbij we Miranda wel gemist hebben en het regelmatig over haar gehad hebben)
Maar ook vol vertrouwen naar morgen uitkijken om aan de tandheelkundige week te kunnen beginnen.
 |
 |
 |
|
Vanmorgen ietsje later opgestaan en om 8:30 was Jimmy er en hebben we alle spullen die mee moesten in de bus ingeladen. De eerste indruk is altijd heftig omdat er toch zichtbare verminkingen zijn aan handen, voeten en ogen. Maar na een paar minuten kijken dan “went” het toch wel een soort. We zijn toen de spullen uit de bus wezen halen en hebben alles uitgedeeld. |
 |
|
 |
 |
| Het is feestdag vandaag en daarom zijn er al extra lekkernijen voor de lepra mensen. Om die reden hadden we dit jaar geen matoke meegenomen maar 2,5 kg suiker en een bar zeep om kleding te wassen. Daarnaast kregen ze een brood, boter, jam, stroopwafels, een tandenborstel/tandpasta en wat te drinken. De dames hebben het ook vaak koud dus hebben we ze nog een warme trui gegeven die ze ook gelijk aantrokken. Nadat de dames ons uitvoerig bedankt hadden en heel voorzichtig hadden verteld dat ze met de suiker en zeep nog blijer waren dan met een maaltijd matoke zijn we naar het huis van de heren gegaan. Daar waren ook nog maar 3 heren. Er zijn dus in het afgelopen jaar best een aantal mannen en vrouwen overleden. Helaas de meeste aan de gevolgen van malaria. Het uitdelen van de spullen herhaalde zich hier. Waarna we buiten aan de kinderen die daar liepen nog kleding en schoenen hebben weg gegeven. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| Op de kraamafdeling lagen een paar babietjes van een dag oud. Wat een prachtige hummeltjes zijn dat dan toch! De moeders kregen een pakketje met een hydrofiel luier, wat rompertjes en een knuffel. Op de kinderafdeling kregen de zieke kindjes ook allemaal een of twee stuks kleding. We verlieten het ziekenhuis dus met 2 gangen vol blije moeders en kinderen. |  |
 |
|
 |
 |
 |
| Zoals beloofd zijn we toen aangeschoven bij de feestelijkheden. De pastor was een erg lange preek/toespraak aan het houden (in het Ugandees) maar het was wel duidelijk dat wij genoemd werden en bedankt werden voor onze aanwezigheid en hulp. En de hoofdzuster zei ook dat het een enorme boost was voor het ziekenhuis dat wij een deel van de ceremonie hadden bijgewoond. Toen het dansen en het aanbieden van de cadeaus begon zijn wij weggegaan. |  |
 |
| Een soepele rit terug naar Jinja waar we nog een laatste keer met elkaar geluncht hebben. Om 14 uur vertrok Miranda naar Entebbe waar ze door Jimmy bij het Airport Guesthouse werd afgezet. Ada, Silvia, Maroeschka, Ron en Thérèse hebben nog wat gewinkeld en door Jinja gestruind waarna ze op de boda boda terug naar het hotel zijn gegaan. De rest van de middag heeft iedereen een beetje relaxed doorgebracht met een boekje of een middag dutje. Vanmorgen zijn de tandartsen Fang en Fatima vanuit Nederland vertrokken en zij zijn goed geland in Uganda. Grappig detail is dat Miranda met datzelfde vliegtuig weer naar Nederland terug gevlogen is. |
 |
 |
|
Vanmorgen alle spullen die we vandaag nodig hadden om te starten met de behandelingen in de bus van Jimmy geladen. En natuurlijk ook de tandenborstels en tandpasta’s voor de poetslessen. De weg naar Busaana, de Little Angels school van Jennie was goed te doen en met een flinke 45 minuten waren we er. Vol enthousiasme werden we onthaald en al snel was iedereen bezig met de hem of haar opgelegde taak. |
 |
|
 |
 |
 |
|
Jennie en tandarts Ron begonnen met de controles, Ada, Maroeschka en Silva met de poetslessen en Miranda en Thérèse met het opbouwen van de kliniek. Na de heerlijke lunch (rijst, nijlbaars en kool) werd het programma gevolgd.
|
 |
 |
 |
 |
|
| Aan het einde van de dag (toch al snel rond 17:30) hadden we 415 tandenborstels, tandpasta’s, poestinstructies en controles gegeven en gedaan. Tevens waren er 35 kiezen getrokken en bij 1 meisje gebitsreiniging gedaan. In Jinja de spullen gekocht die nog mee moeten morgen naar Buluba waarna we precies om 19 uur bij ons hotel aankwamen. Gelukkig kon het avondeten iets uitgesteld worden zodat we nog heel even (indien gewenst) een snelle douche konden nemen. Na het eten nog wat spullen voor morgen bij elkaar gezocht en wat zitten kletsen. Iedereen was het zat maar eigenlijk bijna te moe om vroeg naar bed te gaan. |
 |
|
 |
 |
 |
|
Gisternacht was tandarts Ron in Entebbe aangekomen na een goede vlucht uit Nederland. Vandaag werd hij opgehaald door Matthew en naar Jinja gebracht. De missende kinderen konden het schoolgeld niet betalen… zo confronterend. Want doordat er geen lesgeld betaald kan worden, kan een kind niet naar school, leert het minder en heeft het dus later minder kansen op de arbeidsmarkt. En zoals vandaag betekende het dus ook dat ze geen tandenborstel en tandpasta krijgen omdat ze niet op school aanwezig zijn. Heel dubbel allemaal. |
 |
|
 |
 |
 |
| Na dit schooltje gingen we naar een ander klein schooltje. Ook met alleen peuters en kleuters. En tot slot zijn we naar de Mashvani school in Kakira gegaan. Eerst de kleuters die vandaag op het rijksprogramma stonden voor vaccinatie tegen polio! Super goed dat dat dus klassikaal gedaan wordt! (En op de “ouderwetse manier” … druppels onder de tong en doorslikken. Oké, wij kregen de druppels op een suikerklontje, maar het gaat wel makkelijk en snel en zonder gehuil met al die 4-7 jarigen. |  |
 |
|
Toen we weg wilden gaan werd de uitgang geblokkeerd door een grote vrachtwagen vol boomstammen die door heel sterke mannen werden gelost. Natuurlijk kregen zij ook een tandenborstel en wilde ze wel even voor ons poseren. Onze laatste school op het programma was de Mashvani lagere school. Gelukkig mochten we deze keer de lessen per klas doen. Dat ging echt fijn. Wel wat onhandig rond lunchtijd (ze krijgen maïspap en bonen op school te eten namelijk). |
 |
|
 |
 |
 |
| Kort overleg gehad met tandarts Ron die inmiddels in Jinja aangekomen was. En besloten met elkaar aan de rand van het Victoria meer te lunchen. Terug in het hotel de autoclaaf weer opgestart en instrumenten gereinigd. Na de maaltijd heeft Ron boortjes uitgezocht en hebben we alle spullen uitgezocht die morgen mee gaan naar Jennie. |
 |
 |
| Vanmorgen begon met een prachtige zonsopkomst waarna we weer vertrokken richting de suikerfabriek in Kakira waar we door de hoofdingang naar binnen gingen. Hier is altijd een prachtig beeld met de leeuw als boegbeeld. Helaas konden we dit jaar geen foto ervan maken. Na weer de nodige formaliteiten (gesprekken met de admin, headmaster and their boss) hadden we de toestemming om naar de 2 nieuwe scholen te gaan. Omdat we de weg niet wisten reed er een docent met ons mee. De eerste school lag op ongeveer 7 km afstand. De weg erheen was prachtig… we reden tussen enorme grote suikerriet velden over een prachtige rood, glooiende zandweg. Na bijna een half uur rijden waren bij de Chico school. Nadat de formaliteiten waren afgehandeld mochten we de klassen in. De afspraak was dat we alleen de kleuters en de onderbouw gingen poetsen. |
 |
|
 |
 |
 |
|
De koppies van die kleine peuters (3-4 jaar) toen wij de klas binnen kwamen lopen… grote ogen want voor de meeste was het voor het eerst dat ze een blanke zagen. En dan ineens 5 tegelijk.. en dan gaan ze ook nog zingen en moet je met hen je tandenpoetsen. De leraar die meegekomen was wilde ons graag helpen en vond het reuze interessant met die 5 dames. Dus hij hielp ons met voor de klas staan, zingen, het poetsmodel vast houden en de tandenborstels uit de verpakking halen. Super fijn dus! |
 |
|
 |
 |
 |
|
Grappige was wel dat de leraressen van (alle) klassen hem moesten filmen en foto’s moesten maken. Ook hier gebeurde bijna hetzelfde als op de eerste school. Gelukkig was iedereen super enthousiast en was het een fijne (warme) maar nuttige ochtend. Terug naar Kakira gereden en de docent afgezet bij zijn school. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Toen naar de middelbare school gereden om te vragen of we daar morgenmiddag poetsles mochten komen geven. Maroeschka, Miranda en Thérèse waren al snel klaar met deze ondervraging maar voor de formaliteiten bleven ze nog even rustig zitten. We zijn toen terug gereden naar Jinja waar we de boodschappen voor zaterdag gekocht hebben. Want dan bezoeken we weer de mensen van het lepra opvang tehuis en we nemen altijd een brood, jam, boter en een stuk zeep voor ze mee. |
 |
|
|
Terug in het hotel de andere autoclaaf neergezet want die van gisteren deed het niet zo lekker maar helaas vloog de stroom eruit en liep alles even iets minder makkelijk wat betreft het steriliseren van de instrumenten. Ada, Miranda, Silvia en Maroeschka waren druk met het inpakken van al gemaakt dozen met grote tandenborstels naar het losknippen en hersorteren van dozen met kleinde borstels. Ook werden er nog koffers verder uitgepakt en gesorteerd. We hadden ook nog visite in onze tuin vandaag. In de bomen zaten verschillende kakatoe's. Na het eten was de stroom hersteld en konden er een heleboel instrumenten gesteriliseerd worden. |
 |
 |
 |
| Vanmorgen al onze ingepakte en uitgetelde tandenborstels naar voren gedragen zodat ze mee konden in de bus. Ook nog wat aangebroken dozen van gisteren geordende de achterklep van de bus van Jimmy blijft niet meer open staan. Meestal stoppen we er een houten paal tussen maar vanmorgen was Miranda de klos en moest zij de klep open houden. |  |
|
 |
 |
| Onze eerste stop was de Hopeland school. We hebben eerst de peuters buiten op het grasveld poetsles gegeven. Gelukkig mochten we deze keer onder de boom in de schaduw staan dus dat was heel fijn. De onder en bovenbouw kwam ook naar deze schaduwrijke plek en gingen netjes in rijen staan dus ook dat verliep allemaal prima. |  |
|
 |
 |
| Daarvandaan naar de School of Destiny gereden. Een school met vrij kleine lokalen maar met heel veel kleuters erin. En wat een schattige kinderen waren dit.. zo rustig en geïnteresseerd. En allemaal enorm fotogeniek. Een klas was opgesplitst en hier hebben wij ons ook opgesplitst. Ging super goed omdat je toch niet met z’n allen in zo’n kleine ruimte kan werken. Silvia, Ada en Miranda waren aan de ene kant van het rieten scherm en Marouschka en Thérèse aan de andere kant. De foto die hierbij hoort geeft echt een grappige scheiding tussen de klassen aan. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| De tijd ging snel want het was inmiddels 11 uur en wij waren redelijk uitgedroogd… dus besloten we naar de St Joseph school te gaan en hebben daar eerst even, zittend op een randje, een kopje koffie/thee gedronken. Hier kwamen we wel weer even wat van bij. De klassen waren super stil en gemotiveerd (op klas 6 na waar Miranda echt moeite moest doen om zich verstaanbaar te maken) waarschijnlijk ook omdat de directeur van deze school meeliep met ons. De school wordt geleid door nonnen en ze zijn erg vriendelijk en de kinderen krijgen echt vanaf de kleutergroepen al veel basisregels te leren… zoals dus beleefd zijn, luisteren en bedanken als je iets krijgt. |
 |
|
 |
 |
| Inmiddels was het ook lunchtijd (en Jimmy had voor ons al Rolex gehaald) zittend onder een boom op een muurtje hebben we dat opgegeten. Waarna Silvia en Miranda gezellig “hoofd-schouders- knie en teen” hebben gezongen. Het werd al donkerder en ineens begon het toch te regen en kregen we ook even een onweersbui. Gelukkig viel de hoeveelheid regen mee (en zaten we het grootste gedeelte in de auto op het schoolplein van onze volgende school te wachten) Alles bij elkaar duurde het maar een half uurtje en toen was het weer droog. |
 |
|
 |
 |
| 's-middags op de St. Stephens school de bovenbouw gepoetst. Al waren dat “maar” 4 klassen het waren toch 770 kinderen. Aansluitend moest er vanuit de stichting even een gesprek gevoerd worden in Kakira, de wijk rondom de suikerriet fabriek (wachten, wachten, wachten maar gelukkig is er altijd veel te kletsen en te lachen met elkaar) |  |
 |
 |
|
| In Jinja nog wat spullen gekocht en toen waren we pas laat terug in ons Guesthouse. Alvast de autoclaaf/sterilisator uitgepakt en aangezet voor een test ronde. Waarna we gegeten hebben en nog koffers uitgepakt en gesorteerd hebben. De autoclaaf wilde niet helemaal wat wij wilden dus daar zijn we nog een tijdje mee aan het rommelen geweest. Iedereen was moe na deze lange en intensieve 2 dagen. |
||
 |
 |
 |
|
Vanmorgen was Jimmy om 8 uur bij ons guesthouse en waren wij er ook klaar voor. Heel veel dozen tandenborstels en tandpasta’s naar de bus gebracht om mee te nemen. Onze eerste stop was, zoals gewoonlijk, de St Tereza school. |
 |
|
 |
 |
 |
 |
 |
| We zijn toen naar de St Stephen’s school gelopen en hebben daar even een kopje koffie gedronken. Jimmy had oploskoffie en thee gehaald en wij hadden gekookt water van het guesthouse meegekregen. Na de koffie weer met de peuters van deze school begonnen. Heeel hard gewerkt (er zaten o.a 300 kinderen in klas 3) en toen de bel ging voor de lunchpauze (rond 13 uur) hadden we ook hier de hele onderbouw kunnen afronden. |
 |
|
 |
 |
 |
| Tijd voor lunch… dus naar de “Rolex-kraam” gelopen en genoten van alle mensen die ons voorbij liepen en verwonderd naar die 5 blanken meiden met die gele shirts aan zaten te kijken. Na een heerlijke en voedzame lunch terug gegaan naar de St Thereza school en daar de bovenbouw poetslessen gegeven. Besloten dat de dag er toen wel opzat… en naar de stad gegaan en onszelf getrakteerd op een milkshake en/of cappuccino waarna we op de bodaboda terug naar ons guesthouse zijn gegaan. Daar nog tandenborstels en tandpasta’s uitgepakt, gegeten en aansluitend weer verder uitgepakt en gesorteerd. Aan het einde van de avond waren alle 6000 tubes tandpasta uitgepakt en met een tandenborstel (groot of klein) gesorteerd in een doos gestopt. Moe maar voldaan kijken we terug op een heerlijke dag met een super mooie start… we hebben ruim 1900 kinderen een tandenborstel, tandpasta en poetsles gegeven vandaag… |
||
 |
 |
 |
| Vanmorgen op ons gemakje opgestaan (na toch stiekem wel een kort nachtje) en met elkaar genoten van een fruit hapje vooraf (watermeloen en ananas) een heerlijke pannenkoek (met banaan of ananas) en een passievrucht sapje. Lekker wat door de prachtige tuin van het Airport Guesthouse gewandeld, een spelletje gedaan en wat op onze telefoontjes zitten rommelen. |
 |
|
 |
 |
 |
| Jimmy was iets verlaat maar toen hij er was hebben we super snel alle koffers in de bus gezet en zijn we vertrokken naar Mukono. | ||
 |
 |
 |
| Op Noah’s Ark hebben we Tamar gesproken en heeft ze haar project (van “de Rob Foundation” laten zien. Er waren 17 ondervoede kindjes opgenomen die nu met extra aandacht en voeding ondersteund worden om weer op een normaal gewicht te komen. In overleg mochten wij deze schatjes een prachtige Lidl-knuffel geven. Wat een blije koppies🥰🤩 |
 |
 |
 |
| Nadat we al onze spullen verzameld hadden konden we weer verder rijden. Maar niet zonder een “roll-egg” oftewel een Rolex te eten (een chappati opgerold met een gebakken ei erin) wat een feest toch altijd om dit te eten😋 |  |
 |
| Onderweg genoten van alle winkeltjes langs de weg, de drukte, het stof en alle bijzondere dingen die vervoerd werden zoals matrassen op een boda boda (brommer), vrachtwagens vol takken, fietsers met jerrycans vol water enz enz. |
 |
 |
 |
| Rond 16:30 waren we in Jinja waar we alle koffers weer uit de bus van Jimmy hebben gehaald en alle kisten uit de truck van Matthew. Dit alles in een soort tuinhuisje opgeslagen in een soort logistiek goede setting. En nog tijdens het uitladen van Matthew zijn auto al begonnen met het uitpakken van de tandenborstels en tandpasta’s. Dit liep echt als een geoliede machine …. Om 19 uur lekker gegeten en daarna nog een uurtje of 1,5 doorgewerkt. |
 |
|
 |
 |
 |
Aansluitend met elkaar een spelletje gespeeld (kakkerlakken… hoe verzin je het… maar echt super hilarisch) en nog wat gekletst
Na een snelle douche was iedereen wel klaar voor een paar uurtje slaap want morgen beginnen de echte poetslessen 🪥🪥🪥🪥
|
Om 7:30 hadden we afgesproken bij de inseal-balie tussen vertrek hal 1 en 2 in. Ook al hebben de meeste van ons elkaar nog maar 1x gezien het was gelijk een feest van herkenning. Iedereen had er zin in en we konden niet wachten op het vertrek. Vooraf inchecken was niet gelukt dus daar gingen we… met 13 koffers, een autoclaaf, 5 trolleys, rugzakken, handbagage en wat knuffels. |
 |
 |
 |
 |
| Ook de douane ging super soepel dus we konden lekker nog even wat laatste spullen kopen (koortje voor de telefoon, leesboek enz) en daarna een koffie en iets lekkers erbij. Toen was het alweer tijd om in te boarden en konden we ons installeren in het vliegtuig. Zoals altijd zat het vliegtuig vol en deze keer was het er ook heel erg warm. Nadat we opgestegen waren ging de airco aan en deze stond op standje bevriezen Dus gelukkig hadden we vestjes en dekens …. |
 |
| De vlucht verliep soepel. De tussenlanding in Kigali (Rwanda) was een beetje anders dan anders… het cabine personeel moest nu alle handbagage controleren (navragen van wie het was en of er dus niets achter bleef) Daarna kwamen de schoonmakers door de cabine en konden de nieuwe reizigers instappen. Nog een snelle pizzapunt waarna we weer gingen dalen en in Entebbe aankwamen. |
 |
 |
 |
 |
|
De koffers waren er redelijk snel en de douane verliep soepel. Onze chauffeur (van het guesthouse) stond al op ons te wachten. Zonder verdere gekke dingen kwamen we in het Airport Guesthouse aan. Lekker nog even een biertje op de veranda gedaan voor we onze eerste nacht in Uganda gingen slapen. |
 |
U kunt ons werk altijd steunen met een gift.
Doe dit door uw gift over te boeken op:
ING: NL69INGB0003964041
BIC: INGBNL2A
t.n.v. Stichting Help UGanda
te Alphen aan den Rijn
