Vol goede moed gaan we in matchende witte polo’s richting de kliniek. Op z’n Hollands zijn we keurig op tijd maar is er - op z’n Afrikaans - nog niemand te bekennen.
En zowaar, twee uur na de start druppelen er moeders met schoolkinderen binnen voor reparatie of een check-up. Even later hengelen we de eerste kinderen uit de klas en krijgen we het zowaar druk.

Conclusie van de eerste dag: ontzettend bevredigend en zeer gelukkig met de onderlinge sfeer en moeiteloze rollenverdeling.
Laura promoveert naar coördinator en opperknuffel ‘auntie’ die de kinderen vertrouwen en goed gerust weet te stellen.

Gerard (vader van Gjilke) ontpopt zich tot een administratief wonder waardoor we nu al bijna bij zijn met alle dossiers.
En de rest voor het practische met elk ons expertise gebied: