BIJ DE NOTARIS

Het grijpt vele mensen aan als ze de armoede zien en de uitzichtloosheid van het bestaan van het grootste gedeelte van de Afrikaanse bevolking.

In mei 2000 was een Ugandese dansgroep uitgenodigd in Bathmen en men zocht gastgezinnen voor één of meerdere kinderen in de leeftijd van 12 - 20 jaar. De hartelijkheid van deze jonge mensen, de warmte en hun uitstraling waren verrassend en dan te weten dat ze in Uganda leven in mensonterende omstandigheden. Hun privé-leven speelt zich af in kamertjes met donkergrijze muren, met een opening waar een rafelige lap voor hangt als enige bescherming. Daar slapen ze met het hele gezin: 6 volwassenen en 3 kinderen op de grond. Met voor die "deur" het open riool en op de hoek van de "straat" een vuilnisbelt, waarin kinderen zoeken naar etensresten of bruikbare materialen.

Vanaf 2001 is Uganda bezocht en steeds meer mensen gingen zich samen sterk maken, geld en andere materialen kwamen binnen. Tevens kwamen we Piet en Pita Buitendijk tegen, zij leiden het kindertehuis 'Noah's Ark' in Kampala. Een gedeelte van de meegegeven gelden ging naar dit doel. Tandheelkundige materialen werden geschonken en de tandartsen-unit kon geïnstalleerd worden in het medisch centrum van de sloppenwijk in Kakira. En er werd o.a. basisvoeding gedoneerd aan het Lepra-ziekenhuis St. Francis te Buluba. In januari 2006 kwam daar ons nieuwe project bij: Sure Prospect Institute, een invalideschool in Entebbe.

Er worden alleen goederen gedoneerd. Nooit geld! De goede doelen worden middels een contract gebonden aan de afspraken. Na verloop van tijd wordt nagegaan of men zich aan de afspraken heeft gehouden. Ook bij het vervolgbezoek wordt daarop gelet.

Om het een en ander meer vaste vorm te geven hebben Wilma den Breejen-Buhrs, Annemiek Maatman en Henny Scholten-Duenk op 22 juni 2004 Stichting Help UGanda (HUG) opgericht. Op bovenstaande foto's worden de stukken ondertekend bij de notaris.

De kosten voor de reis en het verblijf naar en in Uganda door het HUG-bestuur en zijn vrijwilligers zijn - vanzelfsprekend - voor eigen rekening en we verzekeren dan ook dat niets van de gedoneerde gelden aan de - helaas bekende - strijkstok blijven hangen.

Wilma den Breejen-Buhrs (oprichter van de stichting)

In de periode dat ik van 1976 t/m 1979 stewardess was bij de KLM ben ik regelmatig in een aantal Afrikaanse landen geweest. Steeds weer greep de erbarmelijke armoede mij aan.

Nadat ik in 1984 mijn opleiding Personeelsbeleid/Arbeidsmarktpolitiek had afgerond heb ik binnen het personeelswerk diverse functies bekleed. Door het werk van mijn echtgenoot zijn we van Nijmegen verhuisd naar de omgeving van Deventer. In deze stad ben ik 6 jaar werkzaam geweest als personeelsconsulent.
Ik ben op een zeker moment gestopt met werken en vond dé zinvolle tijdsbesteding. Men zocht gastgezinnen voor een Ugandese dansgroep. Ik ben toen 'besmet' met het Uganda-virus. Eén van de jongens die bij ons in huis was heet Vincent en hem hebben we, op privébasis, vanaf dat moment financieel geadopteerd.

In 2001 ben ik hem in de sloppenwijk Katwe in Kampala op gaan zoeken. In de buitenwijk Namugongo kwamen we per toeval Piet en Pita Buitendijk tegen, die een kindertehuis ('Noah's Ark') runnen in Mukono. Deze reis heb ik in 2003 herhaald, opnieuw met de meegegeven gelden en goederen is een aantal Ugandese projecten bezocht. Thuisgekomen wilde ik op deze gedachte voortborduren en heb met Annemiek Maatman en Henny Scholten-Duenk de Stichting HUG opgericht.

Ik hoop, vanuit de grond van mijn hart, dat we mede door uw hulp in staat zijn de vijf projecten ieder in zijn eigen noden te blijven steunen.